Een dag in het teken van de bestaanszekerheidsbelofte. Als Drentse wethouders, ambtenaren, raadsleden en burgemeesters in gesprek over armoede en hoe we hier een eind aan maken.
Suzanna Jansen schrijfster van het Pauperparadijs nam ons mee in een tijdreis van 200 jaar armoede en liep met ons langs de plekken waar haar voorouders geleefd hebben.
Op de foto zie je haar vertellen over Cato, haar betovergrootmoeder. Zij kwam als meisje met andere kinderen uit een weeshuis in Amsterdam met de boot samen hier aan in het derde gesticht. Een verhaal waaruit blijkt dat goede bedoelingen niet genoeg zijn.
Een van de punten die destijds als oorzaak van armoede genoemd werd was drankzucht. In Eelde-Paterswolde was dit ook een van de redenen waarom mevrouw Bahler Boerma zich heeft ingezet voor een dorpshuis, maar dat terzijde.
Toen haar overgrootmoeder een beroep moest doen op de liefdadigheid in Amsterdam zei ze uit schaamte dat ze in Assen was geboren en niet in Veenhuizen. Ze had later het lef om haar dochters door te laten leren en naar de Mulo te laten gaan, omdat haar verteld was dat ze dit konden. En dat ze dan meer zouden kunnen verdienen. In die tijd best bijzonder bij een gezin in armoede. Een belangrijke stap in het stoppen van de armoede in de volgende generaties.
De oproep van Suzanna is betrek een ervaringsdeskundige bij het maken van plannen! Die zien zo wat werkt en wat niet door wat ze hebben meegemaakt.
De rode draad van deze dag is stop met de toeslagen en zorg voor een basisinkomen waar iedereen van rond kan komen.
Het sluit dan ook mooi aan bij onze GroenLinks grondgedachte: "Zorg goed voor elkaar, zorg goed voor de aarde en zorg dat iedereen mee kan doen."
