150 aanwezigen waarvan 1/3 telers, 1/3 omwonenden en 1/3 bestuurders samen in een zaal. Een succes toch?! Zeker als je ook kijkt naar de resultaten uit de proeven die toch veel belovend zijn.
Voor virusbeheersing wordt bijvoorbeeld stro ingezet om de plant onherkenbaar te maken voor luizen. Dit levert 86% besparing op in milieubelasting ten opzichte van de reguliere teelt. Maar levert ook 10% minder opbrengst op.
Om onkruidgroei tegen te gaan kan er mechanisch gewerkt worden met een wiedeg een soort schoffelen. Dit levert 75% daling van de milieubelasting op.
Bij de biologische teelt moet echter vaker een traktor het land op met bijbehorend geluid, extra tijd van de teler en brandstofverbruik om deze uitkomsten te krijgen. Daarnaast is het de vraag of de markt klaar is voor biologische geteelde lelies?
Ik ging met een onbestemd gevoel weg. Er wordt maar naar een oplossingsrichting gekeken en daar zit volgens mij het probleem. Wat mij betreft zou de vraag veel meer moeten zijn of er andere verdienmodellen zijn voor boeren die minder milieubelastend zijn en voor teelten die toekomstbestendig zijn.
Zeker een luxeproduct zoals lelies veelal voor de export telen wil er bij mij niet in. Want er is nog een lange weg te gaan naar gif vrij telen als dat er al überhaupt komt. En in de tussenliggende jaren krijgen we wel allemaal gif binnen. Dit kan toch niet de bedoeling zijn.
