Vóór ik in ga op de huidige campagne (EP2024) wil ik iets zeggen over mijn ervaringen als campagneleider de laatste zes jaar. We begonnen met een campagneteam van vijf man/vrouw. We organiseerden bijeenkomsten over energietransitie (Project Bovensmilde), natuur (excursie Tusschenwater) en reikten groene lintjes uit aan personen die zich in de gemeente verdienstelijk hadden gemaakt voor groene idealen (de groene helden). Na een paar succesvolle campagnes kwam de klad er een beetje in, we hadden geweldige ideeën maar die werden niet gerealiseerd. Het campagneteam liep leeg en pas toen ondersteuning kwam van Arie Meerman kwam er weer schot in de zaak. Het huis-aan-huizen, tot dan toe een enkele keer gedaan met slechts enkele deelnemers, werd weer opgepakt met een flinke groep, ook met leden van de fractie erbij. Naar mijn overtuiging is deelname van de fractie voor een campagne essentieel en daarom ben ik blij met de voornemens die Gea Bijkerk in de laatste ALV naar buiten bracht: publieke bijeenkomsten georganiseerd vanuit de fractie.
Bij de laatste (tussentijdse) verkiezingen voor de Tweede Kamer hebben we samengewerkt met de PvdA en dat is goed bevallen. Met onze groene en rode hesjes bezochten we drie plaatselijke markten en gingen we langs de huizen. We spraken mensen aan, gingen flyeren. En we kregen een goede uitslag.
Toch zit ik steeds weer met de vraag: Wat bepaalt nu eigenlijk zo’n uitslag? Zijn dat bovengenoemde acties? Zijn dat de folders die worden uitgedeeld, of de teksten die in de brievenbussen worden gestopt? Zijn dat de verkiezingsborden in de gemeente met al die posters en partijkreten? Over het belang van de gemeentelijke verkiezingsborden werd er in het Dagblad van het Noorden laatst op gewezen dat op z’n minst de mensen er steeds weer aan worden herinnerd dat er verkiezingen aankomen. Tsja.
Of zijn het de discussies bij OP1 of de uitzendingen op TV voor politieke partijen?
Wat doe je eigenlijk als je actie voert? Gaat het om zichtbaarheid of inhoud? Soms, als mensen het willen, kom je tot een gesprek. Dat geldt ook voor het huis-aan-huizen, is er geen belangstelling… ook goed, even goede vrienden. Het gaat om zichtbaarheid. Een mooi voorbeeld, op de markt in Vries begon het te regenen, dus ging ik staan in de hal van de Plus. Ik kwam in gesprek met een kennis van volleybal en het ging twintig minuten voornamelijk over de volleybalclub, niks politiek. Maar ik stond daar wél in mijn groene hesje! Puur beeldvorming. Zo doe je je best, op goed geluk.
