Over dit onderwerp haalde Rotary Zuidlaren hoogleraar Ad van Wijk naar Grand Café Zuidlaren. Van Wijk noemt zich "Waterstofambassadeur van het Noorden". In zijn betoog wordt de waterstofeconomie gepresenteerd als tegenhanger van de elektrificatie van de maatschappij. In welke richting zal de energietransitie zich verder ontwikkelen?
Binnen de Werkgroep Energietransitie van onze afdeling van het een actueel discussiepunt. Hoe zou je de zonne-energie van de zomer kunnen benutten voor het verwarmen van de huizen in de winter? Opslaan in gas? Waterstofgas, geproduceerd uit een veld zonnepanelen? Een kleine gasfabriek, voor elk dorp één? Zoiets.
Leuk bedacht, maar Van Wijk trapte op de rem: hoe en waar denk je het gas op te slaan? Dat bleek de bottleneck. Zoutkoepels zijn volgens hem daarvoor geschikt, bij Veendam zou het kunnen. En in oude gaslocaties dan? Dat is nog onduidelijk, daar is nog onderzoek naar.
Decentrale opwekking van energie komt daarmee in een heel ander daglicht te staan. Grootschalig dan maar? Regionaal, vanuit Veendam?
Toch liet Van Wijk er geen misverstand over bestaan. Wereldwijd is een overvloed aan energie te winnen, het probleem is hoe je het vervoert naar de plek waar vraag naar is. Dat kan met elektriciteitskabels, maar die hebben maar beperkte capaciteit en zijn bovendien erg kostbaar. Het is veel beter om ter plekke waterstof te produceren en die dan af te voeren via gasbuizen, die hebben volgens Van Wijk een veel grotere capaciteit.
Van Wijk gaf als voorbeeld een buizenstelsel van Australië naar China (helaas nog waterstofgas uit steenkool). Een andere mogelijkheid is vervoer per tankschip.
Wat nu? De Werkgroep Energietransitie gaat dit oppakken, verder nadenken en niet te snel beslissingen nemen!
-Jan Postma
